Dariusz Kosiński

Dariusz Kosiński jest profesorem w Katedrze Performatyki Wydziału Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. Zajmował się historią i teorią sztuki aktorskiej XIX wieku. Zajmuje się także interpretacją dramatu (m.in. książka Sceny z życia dramatu, Kraków 2004). Wspólnie z Ireneuszem Guszpitem przygotował edycje pism teatralnych Juliusza Osterwy (Przez teatr – poza teatr, 2004; Antygona, Hamlet, Tobiasz…, 2007).

Najważniejszy nurt jego pracy naukowej to badania nad swoistością polskiej tradycji teatralnej i performatywnej, czego efektem są książki Polski teatr przemiany (2007) oraz autorska synteza dziejów polskich przedstawień Teatra polskie. Historie (2010; nagroda Znaku Hestii im. ks. prof. Józefa Tischnera, 2011; Nagroda Naukowa im. Jerzego Giedroycia, 2012; przekład niemiecki opublikowano w roku 2012, chiński w 2016; w przygotowaniu przekłady na rosyjski i angielski). W kolejnych latach rozwijał te badania w kierunku analiz współczesnych przedstawień i dramatów społecznych, m.in. związanych z katastrofą smoleńską (Teatra polskie. Rok katastrofy, 2012).

Równie ważne miejsce w jego zainteresowaniach zajmuje twórczość i idee Jerzego Grotowskiego. Jest autorem popularnej biografii artysty Grotowski. Przewodnik (2009), a niedawno wydał monografię poświęconą trzem z jego przedstawień z początku lat sześćdziesiątych Grotowski. Profanacje (2015). W latach 2010–2013 był dyrektorem naukowym Instytutu im. Jerzego Grotowskiego we Wrocławiu. Należał do zespołu redakcyjnego Tekstów zebranych Jerzego Grotowskiego (2012).

W ramach działalności Katedry Performatyki UJ zajmuje się performatyką przedstawień, której zręby i cele przedstawił w książce Performatyka. W(y)prowadzenia (2016).

Od kwietnia roku 2014 jest zastępcą dyrektora Instytutu Teatralnego im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie. Od roku 2015 jest przewodniczącym Komisji Artystycznej Konkursu na Wystawienie Dzieł Polskiej Literatury Dawnej „Klasyka Żywa”.