Media o nas

„Barter”, z Eugeniem Barbą i Kaiem Bredholtem rozmawiają Magdalena Hasiuk i Krystyna Ułamek – marzec 2017

Praca aktora i reżysera polega na tworzeniu relacji. Najpierw tworzy się relacje wewnątrz zespołu, potem relacje z tekstem, z autorem oraz kontekstem historyczno-polityczno-społecznym tekstu. Następnie próbuje się przetworzyć tę relację w nową relację z teraźniejszością. Aktor i reżyser są specjalistami w budowaniu relacji.
Pobierz artykuł: „Teatr” 2017 nr 3

Maryla Zielińska: Olimpijczycy – luty 2017

Jarosław Fret, dyrektor artystyczny obecnej edycji Olimpiady, wyznaje zaś wiarę w rudymenty XX‑wiecznych poszukiwań: pustą przestrzeń, teatr ubogi; a także w mediacyjną siłę teatru, w to, że jest on miejscem prawdy, ale i przemiany człowieka, a nawet społeczeństwa, jest liturgią pamięci ludzkiego doświadczenia. Według niego, teatr spośród wszystkich sztuk i mediów najdobitniej problematyzuje naszą rzeczywistość.
Pobierz artykuł: Gazeta Teatralna „Didaskalia” 2017 nr 137

Stanisław Godlewski: Pole minowe dyskursu – luty 2017

Każdy spektakl – zarówno tworzony przez osoby z niepełnosprawnościami, jak i pełnosprawne – ustanawia własny, odrębny model komunikacji z widzem.
Pobierz artykuł: Gazeta Teatralna „Didaskalia” 2017 nr 137

Marcin Bogucki: Dziady - projekt do naprawy – luty 2017

Swoistym sprawdzianem kondycji polskiego kultu zmarłych był Festiwal „Dziady. Recykling”, przygotowany pod opieką Leszka Kolankiewicza jako jeden z nurtów Olimpiady Teatralnej we Wrocławiu.
Pobierz artykuł: Gazeta Teatralna „Didaskalia” 2017 nr 137

Paulina Rudź: Teatr (przez przypadek) trzeci – luty 2017

Eastern Line, program zamykający cały festiwal, prezentował młode zespoły z Europy Wschodniej, które, według opisu koordynatorów, prezentować miały przede wszystkim ideę tzw. Trzeciego Teatru. Pojęcie, którego twórcą jest Eugenio Barba, ma oznaczać odcięcie i od teatru instytucjonalnego, i awangardowego, a także przeciwstawienie się kulturze nastawionej na show.
Pobierz artykuł: Gazeta Teatralna „Didaskalia” 2017 nr 137

Jacek Dobrowolski: Karma świata – styczeń 2017

Battlefield Brooka to teatralny testament artysty, ale i groźne ostrzeżenie. Ostrzegajmy przed przemocą, stawiajmy jej opór, ale nie dajmy się dobić rozpaczy czy depresji – zdaje się mówić reżyser.
Pobierz artykuł: „Teatr” 2017 nr 1 [1190]

Wanda Świątkowska: Odprawianie Dziadów. Recykling i re-enactment jako strategie remiksu – styczeń 2017

Festiwal, zaprogramowany przez Leszka Kolankiewicza (kierownik naukowy) i Jarosława Freta (dyrektor artystyczny), poświęcony został nie tylko Mickiewiczowskim Dziadom i teatralnej tradycji inscenizacji arcydramatu, ale szerzej – Dziadom jako projektowi kulturowemu, mitowi eschatologicznemu, komentarzowi metaspołecznemu, archety­powemu scenariuszowi działań zbiorowych i indywidualnych, w końcu obrzędowi przywoływania duchów przodków.
Pobierz artykuł: „Teatr” 2017 nr 1 [1190]

Adam Karol Drozdowski: Przypadek offu – styczeń 2017

Istnienie „Eastern Line” jako „prezentacji młodego, niezależnego teatru z Europy Środkowo-Wschodniej” zapoczątkowały działania Instytutu Grotowskiego dwie dyrekcje temu: taki szyld nosiła jedna z sesji Międzynarodowej Szkoły Antropologii Teatru w 2005 roku. Po raz pierwszy, jeszcze w wersji polskiej jako „Linia wschodnia”, ten nurt uobecnił się na festiwalu „Świat miejscem prawdy”, zorganizowanym w ramach obchodów Roku Grotowskiego w 2009.
Czytaj artykuł: „Teatr” 2017 nr 1 [1190]

Joanna Kocemba: Więcej niż manifesty obecności? – styczeń 2017

„Więcej niż teatr”, jeden z sześciu nurtów Olimpiady Teatralnej, poświęcony twórczości, zwłaszcza teatralnej, osób z niepełnosprawnościami oraz jej społecznym kontekstom, trwał od 22 do 27 października 2016. W programie znalazło się sześć spektakli [...].
Czytaj artykuł: „Teatr” 2017 nr 1 [1190]

Mirosław Kocur: Teatr przed końcem świata – styczeń 2017

Wspaniałe święto teatru światowego we Wrocławiu dowiodło, że istnieje wciąż duże zapotrzebowanie na sztukę z najwyższej półki. Grotowski, Grzegorzewski czy Tomaszewski wychowali bardzo wymagającą publiczność.
Czytaj artykuł: „Teatr” 2017 nr 1 [1190]

Dominika Bremer: „Słowo na «p»…” – 28.12.2016

Czytaj artykuł: didaskalia.pl

Angelika Szubert: „Popkulturowa interpretacja ludobójstwa (Karskiego historia nieprawdziwa)” – 23.12.2016

Spektakl Karskiego historia nieprawdziwa pokazuje rzeczywistość w konwencji awangardowej. Świat przedstawiony jest zdeformowany przez makiawelizm II wojny światowej, a realizowany przez twórców temat dotyka absurdu Holocaustu. Inscenizacja ukazuje losy bohatera narodowego – Jana Karskiego. Polski emisariusz polityczny długo i bezskutecznie próbował wtajemniczyć świat w najmroczniejsze sekrety XX-wiecznej Europy.
Czytaj artykuł: teatralia.com.pl

Henryk Mazurkiewicz: „Granice (nie)przekroczone” – 7.12.2016

Przedstawienie Medee. O przekraczaniu Teatru ZAR jest eksperymentem. Nie przez przypadek, jak myślę, w programie przed imieniem i nazwiskiem Jarosława Freta najpierw stoi słowo „koncept”, a tylko potem „dramaturgia muzyczna” i na sam koniec – „reżyseria”. Hierarchia, jak się okazało, całkiem trafna.
Czytaj artykuł: Teatralny.pl

Kinga Kurysia: „«Chyba minęły już moje najlepsze lata, ale nie chciałbym, żeby wróciły»” – 2.12.2016

Robert Wilson, czołowa postać awangardy teatralnej XX wieku, poddał eksperymentom wiele elementów machiny teatralnej. Od pewnego momentu zaczął stawiać tekst w centrum spektaklu, sięgnięcie po Becketta, u którego każde słowo jest równie ważne i restrykcyjnie na scenie egzekwowane, jest tego konsekwencją.
Czytaj artykuł: e-teatr.pl

Klaudia Kasperska: „Raz jeszcze o uchodźcach i chrześcijaństwie” – 2.12.2016

Owymi obcymi Delbono nie czyni jednak wyłącznie uchodźców. Innymi w Ewangelii stają się ludzie chorzy i niepełnosprawni, także on sam – homoseksualista chory na AIDS. W spektaklu ci inni wcielają się w postaci będące figurami religijnymi i kulturowymi.
Czytaj artykuł: e-teatr.pl

Dominika Bremer: „Co to za projekt?” – 30.11.2016

Festiwal „Dziady. Recykling”, jeden z nurtów Olimpiady Teatralnej we Wrocławiu, obejmował: dwie inscenizacje Dziadów Adama Mickiewicza (Michała Zadary z Teatru Polskiego we Wrocławiu i Eimuntasa Nekrošiusa z Teatru Narodowego w Warszawie), remiksy inscenizacji Dziadów (Jerzego Grotowskiego, Kazimierza Dejmka, Jerzego Grzegorzewskiego, Konrada Swinarskiego, Mirona Białoszewskiego) oraz spektakli, które z pamięcią zarówno o tekście Mickiewicza, jak i samym obrzędzie były niewątpliwie związane (Akropolis Jerzego Grotowskiego i Józefa Szajny, Umarła klasa Tadeusza Kantora), prezentację dwóch rytuałów (afrobrazylijskiego candomblé de Keto i afrohaitańskiego vodou), dyskusje, wystawy fotografii i pokazy filmów.
Czytaj artykuł: e-teatr.pl

Dominika Bremer: „Głos chóru” – 30.11.2016

Prometeusz w okowach to spektakl silnie zakorzeniony w sytuacji politycznej i społecznej Grecji sprzed kilku lat. Przyglądając się tradycji, umiejętnie korzystając z narzędzi, które dostarcza, włączając tekst Ajschylosa w aktualny (czasowi premiery, czyli 2010 rokowi) obieg polityczny, reżyser dokonał smutnej rewizji sytuacji społecznej.
Czytaj artykuł: e-teatr.pl

Julia Lizurek: „Podpalanie prawdy” – 30.11.2016

„Świat miejscem prawdy” to parafraza tytułu jednej z prac Jerzego Grotowskiego i hasło przewodnie tegorocznej Olimpiady Teatralnej. Pytanie o prawdę w teatrze wiąże się z jego etyczną, społeczną i polityczną rolą. Choć uporczywie powracało ono w czasie spektakli, dyskusji, warsztatów i rozmów nieoficjalnych, odnosiłam wrażenie, że – jeśli nawet jakaś prawda istnieje – nie jesteśmy w stanie dzielić jej z nikim.
Czytaj artykuł: e.czaskultury.pl

Karolina Augustyniak: „Miłość na sprzedaż” – 26.11.2016

Czy język ekonomii, biznesu i giełdy może służyć do mówienia o... miłości? Amor, spektakl w reżyserii Theodorosa Terzopoulosa, przedstawia groteskowy świat ludzkich relacji, opisywanych w kategoriach kupna i sprzedaży, pogoni za sukcesem i dbałości o jakość produktu.
Czytaj artykuł: dziennikteatralny.pl

Reportaże, dokumenty, transmisje: Świat miejscem prawdy: Olimpiada Teatralna – 25.11.2016

Zobacz nagranie: wroclaw.tvp.pl

„Wyznanie wiary”, z Jarosławem Fretem rozmawia Jakub Kasprzak – 23.11.2016

Teatr od czasów starożytnych spełniał kapitalną rolę poprzez nadawanie pewnego rytmu, taktu w podejmowaniu kwestii społecznych. Proponując język debaty społecznej, a tak naprawdę temperaturę tego języka, pełnił prawdziwą funkcję kulturotwórczą. Dzisiaj nie oddziałuje tak dynamicznie jak jeszcze w latach 60. czy 70. ubiegłego wieku, ale nadal pozostaje soczewką, za pomocą której można obserwować i opisywać społeczeństwo, a także wypalać na nim znamię.
Czytaj artykuł: Teatralny.pl

Robert Wnukowski: „Olimpiada Teatralna «Świat Miejscem Prawdy», czyli flota zjednoczonych sił” – 23.11.2016

Pod nadzorem wychowawców przy produkcji spektakli pracowały dwa zespoły, znakomicie się uzupełniając. (...) Prace trwały od godz. 8.00 do późnych godzin wieczornych. W tym czasie zadaniem osadzonych była pomoc w przygotowaniu prezentowanych spektakli teatralnych. Skazani mieli okazję zapoznać się ze specyfiką powstawania przedstawienia, mogli też poznać występujących artystów.
Czytaj artykuł: sw.gov.pl

Martyna Dębska: „Do środka dźwięku, na obrzeżach mitu” – 21.11.2016

Medee. O przekraczaniu to najnowszy spektakl Teatru ZAR, zaprezentowany po raz pierwszy na Olimpiadzie Teatralnej „Świat miejscem prawdy”. Ta niezwykle plastyczna, oddziałująca na wszystkie zmysły muzyczna podróż przez arabskie, perskie i kurdyjskie pieśni porusza i wprawia w drżenie delikatną wewnętrzną strunę.
Czytaj artykuł: dziennikteatralny.pl

Tomasz Domagała: „Teatr na medal: podsumowanie Olimpiady Teatralnej we Wrocławiu” – 19.11.2016

Miałem przyjemność obejrzeć znakomitą większość spektakli nurtu głównego i na bieżąco dzielić się swoimi odczuciami w Dzienniku Olimpiady Teatralnej. W ramach podsumowania przeredagowałem go nieco, a żeby czytanie przyniosło choć trochę więcej emocji, postanowiłem – jak to na Olimpiadzie – rozdać medale. Zaczynam oczywiście od najniższego stopnia podium.
Czytaj artykuł: domagalasiekultury.blog.pl

Mirosław Kocur: „Mistrzowska lekcja” – 18.11.2016

Peter Brook ma dziś 91 lat i wciąż reżyseruje przedstawienia teatralne. I to jakie! Pole bitwy (Battlefield) jest aneksem do głośnego widowiska Brooka Mahabharata, najambitniejszego przedsięwzięcia artystycznego XX wieku.
Czytaj artykuł: Teatralny.pl

Karolina Okurowska: „Opowiedziane tańcem” – 18.11.2016

Nurt „Więcej niż teatr” to przestrzeń dla teatru osób wykluczonych z powodu niepełnosprawności intelektualnej lub ruchowej. To przestrzeń, gdzie takie osoby mogą się wypowiedzieć, pokazać, jak wygląda ich życie, z jakimi problemami muszą się mierzyć. Widziałam trzy spektakle z tego nurtu, wszystkie trzy były nasączone wrażliwością aktorów, ich osobistymi doświadczeniami. We wszystkich dominującą formą wyrazu był taniec. Taniec wyzwalający, uspakajający, prowadzący rozmowę z widzem.
Czytaj artykuł: teatrdlawas.pl

Tomasz Domagała: „Na tropie kultury: Olimpiada Teatralna” – 18.11.2016

Wysłuchaj nagrania: rdc.pl

„Czy ktoś na mnie patrzy? Czy ktoś mnie słucha?”, z Iwoną Kempą rozmawia Jakub Kasprzak – 18.11.2016

Tajemnicą jest dla mnie, dlaczego ludzie zostają aktorami i dlaczego godzą się czasami na doświadczanie bardzo ekstremalnych doznań, presji i opresji. Z drugiej strony jestem blisko związana z wieloma aktorami i wiem od nich, że ta zgoda czasami jest pozorna. Bywa, że biorą udział w czymś, przeciwko czemu wewnętrznie się buntują.
Czytaj artykuł: Teatralny.pl

Mirosław Kocur: „Sztuka i pieniądze” – 16.11.2016

Miesiąc po urodzinach Robert Wilson zagrał we Wrocławiu Ostatnią taśmę Krappa. Sławna sztuka Becketta nadawała się chyba najlepiej na obchody sędziwego jubileuszu. Stary artysta Krapp poświęcił miłość dla sztuki. Czy było warto?
Czytaj artykuł: Teatralny.pl

Małgorzata Matuszewska: „Prawdziwa uczta na scenie” – 15.11.2016

Miesięczna Olimpiada „pły­nęła” sześcioma nurtami. W spektaklach, spotkaniach, warsztatach, wystawach wzięło udział około 17 tyś. osób. Poka­zano 80 spektakli. Przyjechali artyści pochodzący m.in. z Bel­gii, Bengalu Zachodniego, Bra­zylii, Chin, Czech, Danii, Egiptu, Francji, Grecji, Haiti, Iranu, Ja­ponii, Niemiec, Rosji, Stanów Zjednoczonych, Serbii, Słowacji, Turcji i Włoch.
Pobierz artykuł: „Gazeta Wrocławska” 2016 nr 266

Tomasz Rodowicz: „Wszystko się zgadza, czyli olimpijczyk po przejściach” – 14.11.2016

I żeby nie pozostawać w kleszczach urojeń, obsesji, własnych lęków i niespełnionych oczekiwań, nie przepuszczam okazji poznania pracy tych, którzy wyznaczają kierunki nowemu teatrowi na świecie. Taką wyjątkową dla mnie okazją jest Olimpiada Teatralna Europejskiej Stolicy Kultury we Wrocławiu. Uważam, że to najważniejsze wydarzenie kulturalne ostatnich lat. Instytut Grotowskiego i Jarosław Fret spełniają, przynajmniej w jakimś stopniu, marzenie Krzysztofa Czyżewskiego o kulturze głębokiej w ramach ESK.
Czytaj artykuł: Teatralny.pl

Karolina Augustyniak: „Amor, reż. Theodoros Terzopoulos, Olimpiada Teatralna «Świat Miejscem Prawdy» 2016” – 14.11.2016

Czy język ekonomii, biznesu i giełdy może służyć do mówienia o...miłości? Amor, spektakl w reżyserii Theodorosa Terzopoulosa, przedstawia groteskowy świat ludzkich relacji, opisywanych w kategoriach kupna i sprzedaży, pogoni za sukcesem i dbałości o jakość produktu.
Czytaj artykuł: czytamteksty.blogspot.com

Karolina Wycisk: „W stu procentach (Więcej niż teatr: Olimpiada Teatralna)” – 14.11.2016

W ramach Olimpiady Teatralnej wyodrębniony został nurt spektakli i twórców zajmujących się pracą z rozbijaniem stereotypów dotyczących (nie)pełnosprawności: w granicach sztuki i tworzącej ją artystów, ale też życia społecznego, codziennego funkcjonowania.
Czytaj artykuł: teatralia.com.pl

Karolina Augustyniak: „Pieśń o końcu świata” – 14.11.2016

Armine, Sister odnosi się do przeszłości narodu ormiańskiego zamieszkującego Anatolię oraz dokonanej na Ormianach na początku XX wieku planowej eksterminacji. Armine, Sister podejmuje kwestię „milczenia Europy”, a zarazem refleksję na temat bycia świadkiem oraz dziedziczenia świadectwa.
Czytaj artykuł: dziennikteatralny.pl

Reportaże, dokumenty, transmisje: Świat miejscem prawdy: Olimpiada Teatralna – 12.11.2016

Zobacz nagranie: wroclaw.tvp.pl

Magda Piekarska: „Tako rzecze wielki Brook” – 12.11.2016

Polem bitwy, swoim ostatnim spek­taklem, 91-letni Peter Brook wraca po trzydziestu latach do Mahabharaty, jednego z dwóch najważniej­szych (obok Ramajany) hinduistycznych eposów. Wcześniej poświęcił jej swój legendarny, dziewięciogodzinny spektakl, który zdaniem wielu odmienił oblicze współczes­nego europejskiego teatru.
Pobierz artykuł: „Gazeta Wyborcza” 2016 nr 264

Małgorzata Matuszewska: „Krystian Lupa gościem Olimpiady Teatralnej” – 11.11.2016

Krystian Lupa, wybitny reżyser, był gościem Olimpiady Teatralnej, zorganizowanej w ramach Europejskiej Stolicy Kultury Wrocław 2016. 11 listopada w samo południe spotkał się z publicznością we wrocławskiej Barbarze.
Czytaj artykuł: wroclaw.naszemiasto.pl

Chojnacka kontra Majewski: „Haitańskie vodou we Wrocławiu” – 10.11.2016

Wysłuchaj nagrania: radiowroclaw.pl

Sławomir Czarnecki: „Cloud Theater, czyli Teatr w Chmurze” – 10.11.2016

Cloud Theater, czyli Teatr w Chmurze to interesujący i niecodzienny pomysł artystyczny. Opiera się na swobodnych relacjach między współuczestnikami, które dają im maksymalne poczucie wolności. Jego twórcy zajmują się na co dzień różnorodnymi dziedzinami sztuki i mediów. Idea? Stworzenie takiej relacji między nimi, która pozwala im coś razem stworzyć, a jednocześnie nie ogranicza ich w innych działaniach.
Czytaj artykuł: wroclife.pl

Agata Saraczyńska: „Olimpiada Teatralna na finiszu” – 10.11.2016

Czytaj artykuł: cojestgrane24.wyborcza.pl

Karolina Augustyniak: „Prometeusz w okowach, reż. Theodoros Terzopoulos, Olimpiada Teatralna «Świat Miejscem Prawdy» 2016” – 14.11.2016

Mit pozwala nazywać rzeczywistość, poznawać, co niepoznane, wyjaśniać zjawiska, które przerastają ludzkie możliwości pojmowania. „Prometeusz w okowach” w reżyserii Theodorosa Terzopoulosa (na podstawie dramatu Ajschylosa) ujawnia niebezpieczne pęknięcia w mitycznej strukturze: podniosła historia o bogach i bohaterach staje się ponurą przypowieścią o cierpieniu, niesprawiedliwości i wojnie.
Czytaj artykuł: czytamteksty.blogspot.com

Tomasz Domagała: „Dziennik Olimpiady Teatralnej”

Czytaj blog: domagalasiekultury.blog.pl

Chojnacka kontra Majewski: „Dziady Teatru Narodowego w Warszawie” – 9.11.2016

Wysłuchaj nagrania: radiowroclaw.pl

Sabina Misakiewicz: „Ewangelia [recenzja]” – 9.11.2016

Teatr włoskiego artysty Pippo Delbono może zachwycić albo zupełnie nie przypaść do gustu. Reżyser w swojej pracy korzysta z trików wywołujących najprostsze ludzkie emocje. Wzruszenie, śmiech czy złość, królują zatem na scenie, jak i on. Pan sytuacji. Twórca i stwórca.
Czytaj artykuł: dzielnicewroclawia.pl

Chojnacka kontra Majewski: „Robert Wilson, Ostatnia taśma Krappa” – 8.11.2016

Wysłuchaj nagrania: radiowroclaw.pl

Karolina Okurowska: „Laboratorium przeszłości” – 7.11.2016

Fokin podejmuje dialog z Meyerholdem – stara się odtworzyć składniki dzieła z 1917 roku i podać je dzisiejszemu widzowi. Wykorzystuje oryginalne projekty kostiumów, muzykę Aleksandra Głazunowa i formę sceniczną. Teraźniejszość (a może przyszłość?) miesza się tu z tradycją. Mamy więc kostiumy z epoki, romantyczną muzykę, wykonywaną na żywo przez orkiestrę i chór, mamy pięknie zdobione meble i grę aktorską powadzoną z rozmachem i przerysowaniem. Wszystko to jednak zanurzone jest w nieprzyjemnej, zimnej atmosferze.
Czytaj artykuł: teatrdlawas.pl

Mirosław Kocur: „Samby bogów we Wrocławiu” – 7.11.2016

Samba z bogami nie jest klasyczną rozprawą naukową, ale natchnionym świadectwem z krótkiego, acz intensywnego pobytu autora w Brazylii. Polski antropolog próbuje zrozumieć spotkanie z Obcym. Z obcą kulturą i obcymi bogami. Brazylijskie doświadczenia sam sobie wyjaśnia cytatami i odniesieniami do bogatego dziedzictwa europejskiej humanistyki. Przywołuje też polskich romantyków.
Czytaj artykuł: Teatralny.pl

Tomasz Miłkowski: „Znicz teatralny” – 6.11.2016

Zapłonął we Wrocławiu. Z okazji tzw. Olimpiady Teatralnej otwartej i prowadzonej z rozmachem w ramach programu Europejskiej Stolicy Kultury.
Czytaj artykuł: trybuna.eu

Nikodem Karolak: „Powrót bogów” – 5.11.2016

Trojanki Tadashiego Suzukiego to w gruncie rzeczy spektakl o metempsychozie, pod koniec której docieramy aż do czasów współczesnych, a także opowieść o uciemiężonych przez mężczyzn kobietach, hymn na ich cześć.
Czytaj artykuł: dwutygodnik.com

„Peter Brook spogląda na pole po bitwie”, z Marie-Hélène Estienne rozmawia Izabela Szymańska – 4.11.2016

Mahabharata jest związana z sednem natury człowieka, z tym, co możesz znaleźć u Greków, pokazuje też, że za wolność musisz bardzo dro­go zapłacić. Historia jest niebywała, ze sporu o pięć wiosek rozpętuje się bra­tobójcza wojna.
Pobierz artykuł: „Gazeta Wyborcza” 2016 nr 259 [dodatek „Co jest grane”]

Małgorzata Matuszewska: „Japoński teatr gościem festiwalu” – 4.11.2016

Po prezentacji Trojanek w re­żyserii Tadashiego Suzukiego – jednego z najlepszych spektakli Olimpiady, ponownie będziemy gościć zespół z Japonii.
Pobierz artykuł: „Gazeta Wrocławska” 2016 nr 259

Piotr Olkusz: „Tęsknoty Goebbelsa” – 2.11.2016

Spektakl – ten Goebbelsa – jest monologiem Maksa Blacka (mówiącego nie tylko swoimi słowami, ale także słowami Lichtenberga, Wittgensteina, Valéry’ego), któremu towarzyszą efektowne eksperymenty chemiczno-fizyczne (stąd ten unoszący się w powietrzu zapach siarki, o czym zresztą co wrażliwszych widzów przestrzega program spektaklu). Tak jak we wszystkich pracach tego reżysera, niemożliwe jest odtworzenie logicznej fabuły układanej przez słowa czy znalezienie reguły następstw działań.
Czytaj artykuł: Teatralny.pl

OŚWIĘCIM. Japończycy oddali hołd ofiarom ludobójstwa – 2.11.2016

W Świątyni Pokoju Kościele św. Józefa Robotnika na Zasolu miało miejsce niecodzienne wydarzenie. Zgromadzeni wierni oraz goście mogli zobaczyć artystów japońskiego teatru tradycyjnego Noh, którzy przybyli do Oświęcimia, aby 1 listopada oddać się refleksji nad najboleśniejszymi doświadczeniami ludzkości.
Czytaj artykuł: oswiecimonline.pl

Dziady: kulturowa opowieść o Polsce – listopad 2016

We Wrocławiu trwa wielka Olimpiada Teatralna. Podczas tego „festiwalu festiwali” na początku listopada będziemy świadkami niezwykłego Festiwalu „Dziady. Recykling”.
Pobierz artykuł: „Gazeta Europejskiej Stolicy Kultury Wrocław 2016” nr 6

Karolina Augustyniak: „Armine, Sister Teatr ZAR: Olimpiada Teatralna «Świat Miejscem Prawdy»” – 31.10.2016

Nie mów, posłuchaj. Usłysz głosy tych, którzy odchodzili w milczeniu. Zobacz krzywdę, płacz, cierpienie Osoby, zapamiętaj ją. Spektakl Teatru ZAR Armine, Sister jest metafizycznym seansem pamięci o historii, kulturze i „zapomnianemu” ludobójstwu Ormian. Zespół artystów nie stara się występować w ich imieniu, nazywając siebie raczej „świadkami świadków”.
Czytaj artykuł: czytamteksty.blogspot.com

Prezes Świata: „W drodze #6: Wrocław, Olimpiada Teatralna” – 31.10.2016

Zobacz nagranie: youtube.com

Grzegorz Chojnowski: „Olimpiada Teatralna” – październik 2016

Pobierz artykuł: „Hifly Wrocław Airport Magazine”, jesień 2016

„«To nie katolicyzm, to kłamstwo». Po spektaklu Ewangelia”, z Pippem Delbonem rozmawia Magda Piekarska – 30.10.2016

„Obozy dla uchodźców to świat, który istnieje. Nie możemy udawać, że go nie ma. Powinniśmy otworzyć się na historię imigrantów. To pozwoli rozwijać się i dorastać im, ale też nam, społeczeństwom, które starzeją się, stają się niebezpieczne, faszystowskie, rasistowskie” – mówi Pippo Delbono, reżyser teatralny i filmowy.
Czytaj artykuł: Wyborcza.pl

Reportaże, dokumenty, transmisje: Świat miejscem prawdy: Olimpiada Teatralna – 29.10.2016

Zobacz nagranie: wroclaw.tvp.pl

Katarzyna Mikołajewska: Drzewo niedobrego i złego (Drzewo) – 29.10.2016

Spektakl Drzewo Eugenia Barby stanowi zbiór metaforycznych i symbolicznych obrazów, które wspólnie tworzą intrygujące i wieloznaczne dzieło. Wszystkie zaproponowane przez duński teatr malownicze sceny są nietuzinkowe i estetycznie pociągające. Trudno jednak oprzeć się wrażeniu, że najpierw pojawiły się pomysły na wyprodukowanie unikatowych, frapujących obrazów, a dopiero później dodano do nich wspólną treść – historię obumierającego drzewa, wokół którego rozgrywają się dramatyczne historie.
Czytaj artykuł: teatralia.com.pl

Magda Piekarska: Zobacz obrzędy candomble i vodou – 29.10.2016

Tradycyjne rytuały przywołujące duchy znalazły się w programie Olimpiady Teatralnej. Czy w niedzielę i we wtorek w Starej Piekarni na Księcia Witolda pojawią się przybysze z krainy przodków?
Pobierz artykuł: „Gazeta Wyborcza” 2016 nr 254

Takiego święta teatru w Polsce jeszcze nie było! – 28.10.2016

Zobacz nagranie: facebook.com/TVP3

Agata Saraczyńska: „Recykling dziadów słowiańskich” – 28.10.2016

Temat śmierci i związanych z nią rytuałów w światowej kinematogra­fii pojawi się na przeglądzie filmo­wym Tomasza Kolankiewicza. „Cykl «Obecność. Upiory w kinie» to zde­rzenie różnych gatunków i stylów filmowych, pod różnymi szerokościa­mi geograficznymi, co pozwoli poka­zać możliwie szeroko, jak filmowcy opowiadali o przenikających się świa­tach żywych i umarłych” – mówi Iza­bela Młynarz z Instytutu Grotowskiego [...].
Pobierz artykuł: „Gazeta Wyborcza” 2016 nr 253 [dodatek „Co jest grane”]

Małgorzata Matuszewska: „To dobry czas na Dziady” – 28.10.2016

„Od początku chciałem, by ta część Olimpiady, będąca jedno­cześnie osobnym festiwalem, od­była się na przełomie miesięcy” – mówi Jarosław Fret, dyrektor In­stytutu Grotowskiego, który or­ganizuje imprezę i kurator ESK Wrocław 2016 odpowiedzialny za teatr.
Pobierz artykuł: „Gazeta Wrocławska” 2016 nr 253 [dodatek „Wieczór Wrocławia”]

Atlas Kultury – 27.10.2016

Zobacz nagranie: wroclaw.tvp.pl

„Skąd w nas potrzeba kontaktu z zaświatami?”, z Mirosławem Kocurem rozmawia Magda Piekarska – 27.10.2016

Na naszych oczach, pod wpływem mocnej, transowej muzyki i pieśni, kapłan przeszedł przemianę – jakby przez niego przeszła napięta struna, wygiął się do tyłu, zaczął inaczej chodzić, poruszał się sztucznie, jego ciało nabrało ciężaru. Inny, mały łysy facecik, zamienił się w bardzo seksowną kobietę.
Czytaj artykuł: Wyborcza.pl

Jacek Cieślak: „My wszyscy z Dziadów” – 27.10.2016

Dziś, kiedy słowo stało się ciałem i w repertuarze wrocławskiego Teatru Polskiego są całe Dziady, łatwo się zastanawiać nad tym, jak to było możliwe, że przed Michałem Zadarą wcześniej ich nikt nie wystawił.
Czytaj artykuł: RP.pl

Dziady. Recykling – październik 2016

Czytaj artykuły: „Tygodnik Powszechny” 2016 nr 44 [dodatek]

Sabina Misakiewicz: „Armine, Sister [recenzja]” – 26.10.2016

Teatr ZAR po raz kolejny daje wyraz temu, że poza słowem w teatrze ważna jest muzyka i emocje. W Armine, Sister emocje oparte są na tragicznych doświadczeniach narodu, na jego pamięci. To ta pamięć prowadzi nas przez historię, o której mówić nie wolno było bardzo długo, którą skazano na zapomnienie.
Czytaj artykuł: dzielnicewroclawia.pl

Chojnacka kontra Majewski: „Medee. O przekraczaniu” – 26.10.2016

Teatr ZAR do swojego nowego spektaklu zaprosił artystów z całego świata. Są lamenty z Teheranu, jest tekst grecki, jest włoska aktorka.
Wysłuchaj nagrania: radiowroclaw.pl

Mirosław Kocur: „Meyerhold i Fokin” – 26.10.2016

Maskarada w różnych wersjach i z różną obsadą grana była do lipca 1941 roku. Jesienią tego roku zbombardowane zostały magazyny Teatru Aleksandryjskiego. Sławne dekoracje Gołowina uległy zniszczeniu. Niedawno jednak pracownicy teatru odnaleźli przypadkiem wiele oryginalnych przedmiotów, a nawet kurtyny i fragmenty scenografii. Być może to odkrycie zainspirowało Walerija Fokina, obecnego dyrektora artystycznego Teatru Aleksandryjskiego, do rekonstrukcji legendarnej inscenizacji Meyerholda.
Czytaj artykuł: Teatralny.pl

Magda Piekarska: „Bezradność u Castellucciego. Mocny spektakl Zstąp, Mojżeszu” – 26.10.2016

Castellucci buduje swoje spektakle z obrazów. Ich intensywność ma w sobie siłę, z którą trudno się zmierzyć. Tym razem od aktorów publiczność oddziela przezroczysty ekran, nakładający ciepły, zmiękczający filtr na to, co oglądamy. Nie jest on jednak w stanie stłumić emocjonalnego napięcia. Trudno się od niego uwolnić, pulsuje w głowie jeszcze długo po wyjściu z teatru.
Czytaj artykuł: Wyborcza.pl

Dorota Czubaj: „Mieczysław Janowski i Eugenio Barba wyróżnieni” – 24.10.2016

Wysłuchaj nagrania: radiowroclaw.pl

Olimpiada Teatralna trwa we Wrocławiu – 24.10.2016

Była Moskwa, Stambuł, Seul i Pekin. Gospodarzem siódmej edycji Olimpiady Teatralnej jest Wrocław – Europejska Stolica Kultury. To 75 spektakli i ponad 130 różnych wydarzeń.
Zobacz nagranie: echo24.tv

Henryk Mazurkiewicz: „Olimpiada Teatralna: Dolnośląska Platforma Teatru. Diabelskie rzeczy (relacja)” – 24.10.2016

Bardzo wysokim poziomem odznaczyła się Dolnośląska Platforma Teatralna, nurt Olimpiady w ramach którego można było obejrzeć 37 przedstawień teatrów muzycznych, dramatycznych, dziecięcych, eksperymentalnych i wielu innych. Opowiem tylko o dwóch z nich [Droga śliska od traw. Jak to diabeł wsią się przeszedł i Egzorcysta – przyp. red.], chociaż każdy, bez wątpienia, zasługiwał na zainteresowanie widzów.
Czytaj artykuł: KulturaOnline.pl

Jarosław Klebaniuk: „Na co oczekują zwierzęta?” – 24.10.2016

Powiedzieć, że Zstąp, Mojżeszu był spektaklem emocjonującym, to tak jakby rzec, iż zima stulecia była chłodna lub w domach zalanych przez powódź w jej trakcie panowała wilgoć. Przekaz spektaklu, jeśli odczytywać go bez pokrętnych biblijnych poszukiwań, uznać można za prokobiecy, wręcz feministyczny. Środki artystycznego wyrazu zorganizowane i zaaplikowane zostały umiejętnie i konsekwentnie. Jeżeli nawet uznać je za ekstremalne, to z pewnością nie była to skrajność bezsensowna. Teatr tak niecodzienny jak ten, jeśli aplikowany jest w umiarkowanych dawkach, wstrząsa, lecz nie uszkadza
Czytaj artykuł: teatrdlawas.pl

Grzegorz Chojnowski: „Zstąp, Mojżeszu (Socìetas Raffaello Sanzio – Olimpiada Teatralna)” – 23.10.2016

Sceniczna akcja zaczyna się jeszcze przed wejściem widzów do sali (ATM na Bielanach) i trwa podczas zajmowania miejsc. Grupa porządnie ubranych ludzi w średnim wieku ocenia i dopasowuje się wzajemnie. Zależą od siebie, podobnie wyglądają, a jednak zdają się potwornie samotni. I nudni.
Czytaj artykuł: chojnowski.blogspot.com

Agata Iżykowska: „Uniwersalizm Tadashiego Suzukiego (Trojanki)” – 23.10.2016

Estetyka japońskiego teatru mało ma punktów stycznych ze stechnicyzowaną scenografią współczesnego polskiego teatru. Japońska sztuka sceniczna – wywodząca się ze sztuki Kabuki – skupia się na prostej i ascetycznej formie. Każdy ruch, gest, spojrzenie jest zaplanowane – panuje całkowita kontrola nad ciałem i emocjami, tu nie ma przypadku. Trojanki Tadashiego Suzukiego są wyrazem właśnie takiej perfekcji zamkniętej w krótkiej i prosto opowiedzianej historii.
Czytaj artykuł: teatralia.com.pl

Katarzyna Mikołajewska: „Wojna nie ma w sobie nic z piosenki (Cynkowi chłopcy)” – 23.10.2016

Sposobów opowiadania o konfliktach jest wiele. Swietłana Aleksijewicz wybrała formę reportażu, by przybliżyć czytelnikom wydarzenia wojny w Afganistanie, a właściwie powrotów z niej. Debiutujący w Teatrze Dramatycznym w Wałbrzychu Jakub Skrzywanek, wystawiając Cynkowych chłopców, zdecydował się na odważny krok i stworzył groteskowy spektakl, dla którego punktem wyjścia jest Festiwal Piosenki Żołnierskiej.
Czytaj artykuł: teatralia.com.pl

Jarosław Klebaniuk: „Ptaki nigdy nie powrócą” – 23.10.2016

Trudno jest w niebanalny sposób opowiedzieć o okropnościach wojny, okrucieństwie wobec niewinnych ofiar, postradanych nadziejach, zgasłych żywotach. Wśród możliwych trybów mamy co najmniej: patetyczny (najsłabszy, jednostronny), ironiczny (najtrudniejszy, omijający istotę rzeczy) i klasyczny (oparty na konflikcie między jednostkowym a zbiorowym). Spektakl duńskiego teatru [Drzewo Odin Teatret – przyp. red.] wymyka się tego rodzaju klasyfikacjom. Najbliżej mu chyba do patosu, jednak przy tak dużej hałaśliwości, pozorowanej spontaniczności i mnogości środków wyrazu trudno precyzyjnie określić, co proponuje widzowi.
Czytaj artykuł: teatrdlawas.pl

Magda Piekarska: „Prowokator we Wrocławiu” – 22.10.2016

W O twarzy. Wizerunek Syna Boga dzieci rzucają granatami w twarz Chry­stusa. Jego Hamlet chorował na au­tyzm, a Juliusz Cezar był starcem sto­jącym nad grobem. W Orfeuszu i Eurydyce publiczność oglądała transmi­towany ze szpitala obraz kobiety po­grążonej w śpiączce. U Castellucciego tylko tytuł i temat brzmią znajomo. Nie­zależnie od tego, czy włoski reżyser za­biera się za Szekspirowską tragedię, włoską klasykę, czy dotyka tematów biblijnych, możemy być pewni, że jego interpretacja nas zaskoczy.
Pobierz artykuł: „Gazeta Wyborcza” 2016 nr 248

Małgorzata Matuszewska: „Drzewo historii rośnie i obumiera. A ludzie wciąż doświadczają odrzucenia” – 21.10.2016

Ogromnie jestem ciekawa przedstawienia Medee. O przekraczaniu, które poka­że Jarosław Fret razem z prowa­dzonym przez siebie Teatrem ZAR. W piątek i sobotę o godz. 20 warto wybrać się do Sali Te­atru Laboratorium (Przejście Żelaźnicze), by posłuchać nie­zwykłej muzyki. To nie tylko spektakl muzyczny, bo pojawia się w nim słowo, tekst Dimitrisa Dimitriadisa, poety greckiego, który napisał dla Teatru ZAR poemat/chorał I Antropos.
Pobierz artykuł: „Gazeta Wrocławska” 2016 nr 247

„Reżyserka pracująca z aktorami z zespołem Downa: Nie chcę, żeby nasz teatr był narzędziem w aborcyjnej nawalance”, z Justyną Sobczyk rozmawia Mike Urbaniak – 21.10.2016

To jest naprawdę niesamowite, jak temat naszego ostatniego przedstawienia Tisza be-Aw splótł się z polską rzeczywistością polityczno-społeczną. Nawiązując do żydowskiego święta Tisza be-Aw, które upamiętnia zniszczenie świątyni jerozolimskiej, dochodzimy w spektaklu do nazistowskiej akcji T4 polegającej na „eliminacji życia niewartego życia”.
Czytaj artykuł: weekend.gazeta.pl

Agata Saraczyńska: „Spotkanie Mistrzów” – 21.10.2016

Maraton przedstawień, spo­tkań, debat, wystaw, projek­cji i warsztatów już trwa. Czeka nas kolejny tydzień najważ­niejszego wydarzenia programu te­atralnego obchodów Europejskiej Stolicy Kultury 2016.
Pobierz artykuł: „Gazeta Wyborcza” 2016 nr 247 [dodatek „Co jest grane”]

Łukasz Kaczyński: „Z Maską na Olimpiadę” – 21.10.2016

W Teatrze Współczesnym we Wrocławiu publiczność zobaczy nagrodzoną w miniony piątek Złotą Maską łódzkich recenzentów Szczelinę w reż. Tomasza Rodowicza na motywach dramatu Zanikam norweskiego dramaturga Arne Lygre. Przedstawienie porusza temat nagłej utraty bezpieczeństwa i zakłócenia świata, który wydawał się stabilny i będzie prezentowane 10 i 11 listopada w sekcji „Eastern Line”. Wcześniej, bo w najbliższą niedzielę i poniedziałek, CHOREA pokaże Vidomych (...), którzy są efektem wykorzystania technik pracy, które powstały dzięki konfrontacji osób słabowidzących i niewidomych oraz osób widzących.
Pobierz artykuł: „Dziennik Łódzki” 2016 nr 247

Małgorzata Matuszewska: „Teatr w wersji olimpijskiej” – 19.10.2016

W sobotę rusza nurt „Więcej niż teatr”. Potrwa do czwartku, 27 października. W nurcie będzie można przyjrzeć się problemom artystycznym i społecznym związanym z pełnoprawną sztuką osób z niepełnosprawnościami. Tu swój spektakl zaprezentuje m.in słynny warszawski Teatr 21.
Pobierz artykuł: „Gazeta Wrocławska” 2016 nr 246

Jarosław Klebaniuk: „Archaiczny teatr z kostiumowym bonusem” – 19.10.2016

Znakiem rozpoznawczym Maskarady w reżyserii Walerija Fokina są przepiękne, bajecznie kolorowe kostiumy, zaprojektowane sto lat temu przez Aleksandra Gołowina. Anonimowe postaci, które zostały w nie ubrane w spektaklu tworzyły zmieniające się, dopracowane w najmniejszych szczegółach układy pantomimiczne i choreograficzne. Niedościgłość tych kilku scen sprawiła, że spektakl wart był obejrzenia.
Czytaj artykuł: teatrdlawas.pl

Jarosław Klebaniuk: „Kozioł ofiarny” – 18.10.2016

Historia [Życie między niebem a ziemią – przyp. red.] opowiedziana na podstawie noweli Lu Xuna, często uznawanego za najwybitniejszego chińskiego pisarza ubiegłego wieku, ma wieloznaczny, tragikomiczny charakter. Z jednej strony chcielibyśmy być po stronie jej bohatera, bo doświadcza pogardy (nazywają go bydłem, robakiem, suką numer 1 na świecie), a życie jego pełne jest nieszczęść i niesprawiedliwości. Rozumiemy go, gdy mówi: „Nienawidzę ludzi, którzy śmieją się z blizn na mojej głowie”.
Czytaj artykuł: teatrdlawas.pl

„Teatr to żywa substancja, nie żadne muzeum...”, z Walerijem Fokinem rozmawia Irina Czajko – 18.10.2016

Najważniejszy jest jednak nasz spektakl [Maskarada. Wspomnienia przyszłości – przyp. red.]. Odtworzyliśmy go na podstawie opracowań reżyserskich i notatek Meyerholda, jest tam mnóstwo jego wynalazków. W 2017 roku przypadnie setna rocznica premiery spektaklu w Teatrze Aleksandryjskim.
Czytaj artykuł: pl.sputniknews.com

Chojnacka kontra Majewski: Trojanki: Olimpiada Teatralna 2016 – 18.10.2016

Wracając do Trojanek – dlaczego to jest takie niesamowite? Cały dramat dzieje się już po upadku Troi. Troja padła, są gruzy. Faceci zginęli, wyrżnęli się nawzajem. Zostały same kobiety.
Wysłuchaj nagrania: radiowroclaw.pl

Atlas Kultury – 17.10.2016

Zobacz nagranie: wroclaw.tvp.pl

Jarosław Klebaniuk: „Cierpienie może być piękne” – 17.10.2016

Trojanki Eurypidesa pośród innych antycznych dramatów wyróżniają się stosunkowo statyczną akcją (...), lecz przyznać należy, że dzieje się tam mnóstwo. Przyglądanie się z bliska cierpieniu przedstawicielek trojańskich elit władzy, które skazane zostały albo na śmierć, jak złożona w grobie Achillesa Poliksena, albo na bycie nałożnicami wrogów (Kasandra jako branka Agamemnona, Andromacha jako niewolnica syna Achillesa), stanowić może bowiem doświadczenie równie intensywne, jak śledzenie krwawych intryg, kluczowych bitew czy zbrodni z kazirodczym podtekstem. 
Czytaj artykuł: teatrdlawas.pl

Barbara Lekarczyk-Cisek: „Olimpiada Teatralna: Trojanki – O uniwersalności ludzkiego cierpienia (relacja)” – 17.10.2016

Sam reżyser zwraca uwagę na brak akcji w Trojankach. Oto trzy kobiety: Hekabe – wdowa po Priamie, królu zdobytej Troi, Kasandra – jej córka, kapłanka znającą przyszłość oraz Andromacha – wdowa po Hektorze, oczekują na okręty, które mają je zabrać jako niewolnice należące do nowych panów. Przepełnione cierpieniem po utracie najbliższych, upokorzone, zhańbione i zrozpaczone – próbują opowiedzieć o swoim losie, wykrzyczeć go bogom.
Czytaj artykuł: KulturaOnline.pl

Mirosław Kocur: „Lament w oczekiwaniu na deportację” – 17.10.2016

Jesienią 2016 roku Tadashi Suzuki pokazał Trojanki we Wrocławiu. (...) Okazało się, że tragedia Eurypidesa wciąż jest aktualna. Mordy i ludobójstwa nie ustały. Miliony uchodźców przemierzają świat. Każdy dziś może być wygnany ze swego domu. Syria jest wprawdzie daleko, ale Ukraina tuż za miedzą.
Czytaj artykuł: Teatralny.pl

Jarosław Klebaniuk: „Póki nie runę, będę zawsze zielony” – 16.10.2016

Pośród alkoholowych opowieści Moskwa-Pietuszki zajmuje miejsce szczególne. Nie jest bowiem ani tragedią, jak Pod wulkanem Malcolma Lowry’ego, ani pijacką sielanką, jak Pod Mocnym Aniołem Jerzego Pilcha. Chociaż tło minipowieści Wieniedikta Jerofiejewa jest realistyczne, a źródła fabuły można szukać w biografii pisarza, to daje się to dzieło odczytywać także metaforycznie.
Czytaj artykuł: teatrdlawas.pl

Wrocławski maraton teatralny – 15.10.2016

Inauguracja zaczęła się od występu zespołu Teatru ZAR – minikoncerty współpracujących z nim artystek z Turcji, Iranu i Egiptu pojawiały się także w przerwach między przemówieniami kolejnych gości. Całość zakończył fragment nowego spektaklu Medee. O przekraczaniu, który będzie miał premierę na Olimpiadzie.
Pobierz artykuł: „Gazeta Wyborcza” 2016 nr 242

Magda Piekarska: „Ruszyła Olimpiada Teatralna: Od Trojanek po Pole bitwy” – 15.10.2016

Od dziś do 13 listopada we Wrocławiu w ramach Olimpiady Teatralnej będą prezentowane dzieła najwybitniejszych światowych twórców związanych ze sceną. Poczynając od Suzukiego, aż po Petera Brooka, którego ostatni spektakl Pole bitwy zobaczymy na zakończenie 13 listopada. Pomiędzy – 80 spektakli, a oprócz nich instalacje, wystawy, warsztaty, koncerty, pokazy filmów. Program Olimpiady to sześć nurtów.
Czytaj artykuł: Wyborcza.pl

Jacek Cieślak: „Olimpiada Teatralna: Pierwsza taka olimpiada w Polsce” – 15.10.2016

Nie zabraknie Petera Brooka, który powrócił do słynnej Mahabharaty i pokaże jej finałowy fragment pod tytułem Pole bitwy. W programie znalazły się także dwa spektakle pomysłodawcy olimpiady, greckiego reżysera Theodorosa Terzopoulosa - Amor i Prometeusz w okowach. Romeo Castellucci przedstawi Zstąp, Mojżeszu, Jan Fabre – Czekaj, czekaj, czekaj (dla mojego ojca), Robert Wilson – Ostatnią taśmę Krappa.
Czytaj artykuł: RP.pl

Wrocław. Dziś zaczyna się Olimpiada Teatralna – 15.10.2016

Polski teatr będą reprezentować spektakl Krystiana Lupy Kuszenie cichej Weroniki oraz dwa spektakle wrocławskiego Teatru Zar Armine, Sister oraz Medee. O przekraczaniu. Pokazane zostaną również Dziady w reżyserii Litwina Eimuntasa Nekrosiusa.
Czytaj artykuł: e-teatr.pl

Małgorzata Matuszewska: „Europejska Stolica Kultury 2016. Mamy Olimpiadę Teatralną” – 15.10.2016

Agata Saraczyńska: „Teatr. Świat miejscem prawdy” – 14.10.2016

Zaplanowano również nurt „Więcej niż teatr”, w ramach którego będzie prezentowana sztuka osób niepełnosprawnych. Nie mniej ważne są spektakle artystów od lat współpracujących z Instytutem Grotowskiego – Mai Komorowskiej czy Roberta Bacciego.
Pobierz artykuł: „Gazeta Wyborcza” 2016 nr 241 [dodatek „Co jest grane”]

Magda Piekarska: „Olimpiada Teatralna we Wrocławiu. Pojedynek mistrzów” – 13.10.2016

Jutro we Wrocławiu rozpocznie się wyjątkowa olimpiada - przez najbliższy miesiąc miasto będzie z napięciem śledzić zmagania takich teatralnych mistrzów jak: Peter Brook, Tadashi Suzuki, Romeo Castellucci czy Krystian Lupa.
Czytaj artykuł: Wyborcza.pl

Olimpiada Teatralna – 13.10.2016

Olimpiada Teatralna to ponad 70 spektakli oraz 130 wydarzeń związanych ze sztuką teatralną. Przez miesiąc miasto będzie żyło i oddychało teatrem!
Pobierz artykuł: „Gazeta Wrocławska” 2016 nr 240

Magda Piekarska: „Olimpiada mistrzów teatru” – 13.10.2016

To będzie prawdziwy maraton: od 14 października do 13 listopada w ramach Olimpiady Teatralnej będą prezentowane dzieła najwybitniejszych światowych twórców sceny. Poczynając od Tadashiego Suzukiego, którego Trojanki (spektakl miał premierę 42 lata temu, teraz objrzymy wznowioną wersję) otworzą imprezę w piątek, aż po Petera Brooka. Jego spektakl Pole bitwy zobaczymy na zakończenie 13 listpada.
Pobierz artykuł: „Gazeta Wyborcza” 2016 nr 240

Pierre Verger „Orixás” – 13.10.2016

Wystawa „Orixás”, na którą składa się trzydzieści fotografii autorstwa Pierre’a „Fátúmbíego” Vergera, ukazuje różnorodne aspekty kultury obrzędowej joruba w Afryce Zachodniej, a także w Brazylii, jednym z wielu krajów Nowego Świata, gdzie kultura ta jest nadal obecna.
Czytaj artykuł: dcik.pl

Wrocław. Pożegnanie z Bogiem na Olimpiadzie Teatralnej – 12.10.2016

Pożegnanie z Bogiem to głośny monodram Julii Sweeney, który został zaadaptowany i przekształcony w pełnowymiarowy spektakl dramatyczny. To, co większości kojarzy się z nieskończonym dobrem i bezwarunkową miłością, dla niektórych potrafi być udręką i źródłem autentycznego, głębokiego cierpienia.
Czytaj artykuł: e-teatr.pl

ESK Wrocław 2016 – kalendarium – 12.10.2016

Już w piątek rozpoczynamy największe święto teatru w Europie – Olimpiadę Teatralną. W ramach sześciu nurtów programowych odbędą się spektakle, warsztaty, debaty, spotkania, koncerty, projekcje filmów oraz wystawy. Zaprezentują się artyści z całego świata, m.in. z Haiti, Japonii, Iranu, Rosji czy Stanów Zjednoczonych. 
Czytaj artykuł: wroclaw.naszemiasto.pl

„Światowy teatr ogarnie całe miasto. W olimpijskim stylu”, z Jarosławem Fretem rozmawia Małgorzata Matuszewska – 29.09.2016

Od ponad roku dostawaliśmy potwierdzenia uczestnictwa zespołów w nurcie głównym Olimpiady, ale rzeczywiście trudno przyznać, że zdążyliśmy przywyknąć do skali tego festiwalu na tyle, aby przestać się nim ekscytować. To po prostu wyjątkowe przedsięwzięcie.
Pobierz artykuł: „Gazeta Wrocławska” 2016 nr 228

Anna Legierska: „Olimpiada Teatralna we Wrocławiu” – 28.09.2016

Ponad 70 spektakli, w tym przedstawienia mistrzów światowego teatru oraz 130 wydarzeń teatralnych znalazło się w programie Olimpiady Teatralnej we Wrocławiu. Start już 14 października 2016.
Czytaj artykuł: Culture.pl

„Teatralny bunt przeciw... teatrowi”, z Eugeniem Barbą rozmawia Martyna Kasprzak – 09.2016

„Z jednej strony tworzę profesjonalny workshop, z drugiej staram się urzeczywistnić model wspólnoty, który może być przykładem innego sposobu życia i funkcjonowania w świecie” – mówi słynny reżyser Eugenio Barba, w latach 60. asystent Jerzego Grotowskiego.
Pobierz artykuł: „Gazeta Europejskiej Stolicy Kultury Wrocław 2016” nr 5, całość ukaże się w październiku w Gazecie Teatralnej „Didaskalia”

„W świecie Grotowskiego”, z Peterem Brookiem rozmawia Krzysztof Domagalik – 09.2016

„Praca Grotowskiego była z jednej strony twórczością teatralną, a z drugiej tym, co on sam nazywa dzisiaj sztuką, to znaczy sztuką teatru jako wehikułem” – legendarny reżyser Peter Brook opowiada o spotkaniach z Ryszardem Cieślakiem i Jerzym Grotowskim oraz jego wizji teatru.
Pobierz artykuł: „Gazeta Europejskiej Stolicy Kultury Wrocław 2016” nr 5, za: Peter Brook, Z Grotowskim. Teatr jest tylko formą, pod redakcją Paula Allaina, Georges'a Banu i Grzegorza Ziółkowskiego, opracowanie Grzegorz Ziółkowski, Instytut im. Jerzego Grotowskiego, Wrocław 2015

„Mistrzowie pokażą, że teatr jest miejscem prawdy, a świat powinien się nim stać”, z Jarosławem Fretem rozmawia Grzegorz Chojnowski  – 09.2016

To tytuł już obecny w programie działalności Instytutu Grotowskiego. Pod takim hasłem zorganizowaliśmy festiwal w czerwcu 2009 roku, czyli w Roku Grotowskiego, i później serię rezydencji mistrzowskich. To niepełny cytat z tytułu jednego z tekstów Jerzego Grotowskiego: „Świat powinien być miejscem prawdy”. Zwieńczeniem tego tekstu jest filozoficzna refleksja autora, który pisze, iż przychodzimy na świat, czyli miejsce prawdy, sprawdzenia nas. Zaczepnie wykorzystałem ten tytuł, aby zasugerować, że coś tak nierealnego, jak sztuka – w tym teatr, często utożsamiany ze sztuką ułudy, iluzji – to właśnie miejsce prawdy, a świat powinien się nim „dopiero” stać.
Pobierz artykuł: „Gazeta Europejskiej Stolicy Kultury Wrocław 2016” nr 5

Theodoros Terzopoulos: Olimpiada Teatralna dla wolności i bogactwa kultur – 09.2016

Żyjemy w społeczeństwie sieciowym, w którym pojęcie ludzkiego kontaktu i komunikacji uległo radykalnej zmianie. Na pierwszy plan wysunęły się zdecydowanie telekomunikacja i internet. Kultury narodowe zostały włączone do elektronicznego obiegu i grozi im utrata tożsamości.
Pobierz artykuł: „Gazeta Europejskiej Stolicy Kultury Wrocław 2016” nr 5

„W sztuce niełatwo znaleźć złoty środek”, z Walerijem Fokinem rozmawia Igor Karjew – wiosna 2016

W kwietniu jedziemy na festiwal na Węgry, a jesienią do Wrocławia. Ten drugi wyjazd jest szczególnie ważny. Z dwóch powodów: w ostatnim czasie relacje z Polakami nie są najlepsze, a my jesteśmy zaproszeni na […] Olimpiadę Teatralną z naszą Maskaradą. Wrocław w tym roku to Europejska Stolica Kultury.
Pobierz artykuł: „Scena” 2016 nr 1

„Matka Boska z Haiti”, z Jarosławem Fretem rozmawia Jacek Cieślak – 28.04.2016 

Do współtworzenia tego festiwalu [Dziady. Recykling] zaprosiłem profesora Leszka Kolankiewicza, aby pokazać jak najszerszy kontekst Dziadów i dziadów (pisanych z małej litery) – kontekst społeczny, historyczny, a przede wszystkim antropologiczny. Mam tu na myśli pierwsze w Europie pełne prezentacje rytuałów – haitańskiego wudu i brazylijskiego candomblé, które są oczywiście biegunowo odmienne od litewskich dziadów, ale oparte na fundamentalnym dla kultury związku ze zmarłymi i przodkami. Chodzi o to, o czym pisał Mickiewicz, nazywając egzotyczne rytuały „dziadami wysp Nowego Świata”.
Czytaj artykuł: RP.pl

Zobacz, co będzie się działo w 2016 we Wrocławiu – 17.12.2015

We Wrocławiu zagości siódma edycja Olimpiady, która odbywa się w różnych miejscach na świecie co cztery lata. Współtwórcą koncepcji Olimpiady Teatralnej jest Theodoros Terzopoulos. Pierwsza Olimpiada została zorganizowana w 1995 roku w greckich Delfach, kolejne odbywały się w Japonii, Moskwie, Stambule, Seulu.
Czytaj artykuł: www.wroclaw.pl

Program teatralny ESK 2016 – 8.12.2015

„Na spotkaniach kuratorów Europejskiej Stolicy Kultury spieramy się zawsze, która z dziedzin sztuki jest najważniejsza. Ja nie wchodzę w te spory, gdyż wiadomo, że najważniejszy jest teatr” – żartował Jarosław Fret, przewodniczący Rady Kuratorów ESK 2016 podczas konferencji prasowej, na której po raz pierwszy zaprezentowano pełne kalendarium wydarzeń teatralnych w roku 2016.
Czytaj artykuł: KulturaOnline.pl

40 razy teatr w ramach ESK 2016 – 8.10.2015

Czterdzieści wydarzeń teatralnych odbędzie się w 2016 roku we Wrocławiu w ramach sprawowania przez to miasto tytułu Europejskiej Stolicy Kultury. Głównym wydarzeniem w programie teatralnym ESK ma być Olimpiada Teatralna.
Czytaj artykuł: Culture.pl

Film i teatr w programie Europejskiej Stolicy Kultury 2016 – 23.06.2015

Wręczenie Europejskich Nagród Filmowych, Olimpiada Teatralna, Opery Filmowe oraz konferencja nt. krytyki teatralnej to niektóre wydarzenia z dziedziny filmu i teatru, zaplanowane we Wrocławiu w ramach programu Europejskiej Stolicy Kultury (ESK) w 2016 roku.
Czytaj artykuł: Onet Książki

Olimpiada Teatralna / Theatre Olympics coming to Wrocław – 22.12.2014

Idea Olimpiady Teatralnej stworzona została przez Theodorosa Terzopoulosa, wybitnego greckiego reżysera i pedagoga oraz ówczesną Minister Kultury Grecji, panią Melinę Mercouri w początkach lat 90-tych, a jej pierwsza edycja miała miejsce w roku 1995 w Delfach. Olimpiada Teatralna we Wrocławiu w roku 2016 będzie siódmą jej edycją (w październiku 2014 odbywa się w Pekinie), a jej główny nurt realizowany będzie pod hasłem, które jest parafrazą tytułu jednego z tekstów Jerzego Grotowskiego: „Świat miejscem prawdy”.
Zobacz nagranie: ESK Wrocław 2016

Magda Piekarska: „Europejska stolica teatru. Nie tylko dla wielkich mistrzów” – 5.12.2014

Jarosław Fret o wrocławską edycję jest spokojny: – O polskim teatrze mówi się, że jest najlepszy na świecie, a jego siłą jest właśnie różnorodność. Ale tu nie chodzi o to, żeby się ścigać. To ma być wielkie święto kultury, coś więcej niż sam spektakl.
Pobierz artykuł: „Gazeta Wyborcza” 2016 nr 282

Wrocław w 2016 roku zorganizuje Olimpiadę Teatralną – 4.12.2014

Siódma edycja Olimpiady Teatralnej – międzynarodowego festiwalu, który prezentuje osiągnięcia najwybitniejszych twórców teatralnych z całego świata, odbędzie się w 2016 r. we Wrocławiu.
Czytaj artykuł: Wyborcza.pl