Sztuka potrzebna
- Uczestnicy ― Wojciech Retz z zespołu Na Górze i Jan Rosołowski
Punktem wyjścia do rozmowy będzie termin „teatr potrzebny”. Tak zespół Teatru Węgajty nazwał pracę podjętą w 2008 roku w Domu Pomocy Społecznej w Jonkowie. Jej owocem jest pięć spektakli w reżyserii Wacława Sobaszka (premiera kolejnego jest przewidziana na jesień). „Teatr potrzebny” stanie się tylko „zapalnikiem”. Ze względu na obecność Wojtka Retza – muzyka z zespołu Na Górze z Rzadkowa i Jana Rosołowskiego – fotografa, autora albumu Krzyk istnienia, rozmowa poszerzy się o obszar „sztuki potrzebnej”.
Tworzenie sztuki z osobami mieszkającymi w Domach Pomocy Społecznej to praca z ludźmi znajdującymi się w ekstremalnej sytuacji; odsuniętymi od zwykłego życia, zdanymi z jednej strony na „łaskę i niełaskę” instytucji, mającej władzę nad ich najbardziej osobistymi potrzebami, z drugiej na społeczność tworzącą za „murem” DPS-u zupełnie odrębne prawa. Śniadaniu towarzyszyć będzie pytanie: Co skłania artystów, by zajrzeć na „drugą stronę” i rozpocząć tam pracę?
Pojawią się opowieści o procesach, niekiedy skomplikowanych i wieloetapowych, przekraczania progu DPS-u przez twórców, poznawaniu tych miejsc, a wraz z nimi również siebie w nowej sytuacji; o metodach działania i poszukiwaniu sposobów wyjścia z sytuacji w obliczu blokad i niemożności. Twórcy opowiedzą o osobowościach i losach ludzi, którzy im towarzyszyli. Ujawnią, czym stały się dla nich teksty i obrazy, po które sięgali, które odkrywali lub tworzyli podczas wspólnej pracy. Zastanowią się, czy doświadczenie życia w DPS-ach może/powinno stać się przedmiotem sztuki? Co będzie jej celem? Skoro doświadczenie pracy artystycznej w takim miejscu samoistnie wykracza poza obszar estetyki, zmienia pod wieloma względami tworzące ją osoby, zarówno ich spojrzenie na życie, jak i na sztukę. Czym jest sztuka/teatr potrzebna(y) i czy dziś mogą coś zmienić w obszarze społecznym?
