Ostatnia taśma Krappa

Ostatnia taśma Krappa Samuela Becketta to monodram-dialog. Aktor na scenie prowadzi rozmowę z własnym głosem, nagranym wiele lat wcześniej. Stary człowiek, siedzący samotnie w swojej „norze” w dniu własnych urodzin, przygotowuje się do nagrania kroniki opisującej miniony rok swojego życia, tak jak robił to w każde urodziny od czasów młodości. Przygotowując się do nagrania, słucha taśmy sprzed około trzydziestu lat, zarejestrowanej pod koniec roku, który mógł być ostatnim naprawdę szczęśliwym rokiem w jego życiu. Zgorzkniały, śmieszny i cyniczny stary człowiek z trudem rozpoznaje siebie w głosie z młodości, w którym pobrzmiewają zuchwałość, romantyzm i pewność siebie.

Robert Wilson jest nie tylko reżyserem i scenografem, lecz także – po raz pierwszy od spektaklu Hamlet: Monolog (zagranego po raz ostatni w 2000 roku) – aktorem. Dzieło daje twórcy możliwość zaprezentowania talentu aktorskiego, będąc, co typowe u Wilsona, bardzo precyzyjnym, rygorystycznie realizowanym połączeniem ruchu, światła i dźwięku, a równocześnie strukturą dającą wiele swobody pozwalającej na spontaniczność reakcji. Wszystko to sprawia, że oglądanie gry Wilsona na żywo to ekscytujące przeżycie.

Wilsona często porównuje się do Becketta – obaj są mistrzami surowej prostoty, której osiągnięcie jest jednym z najtrudniejszych zadań, jakie może postawić przed sobą artysta. Nic w spektaklu nie jest zbędne – żadne słowo ani ruch. Podczas trwającego zaledwie godzinę przedstawienia Beckett i Wilson za pomocą kilku pociągnięć pędzla malują wizję świata, osobistą i lokalną, a zarazem uniwersalną.
Sue Jane Stoker

• Change Performing Arts
• Reżyseria, występuje ― Robert Wilson
• Tekst na podstawie ― Ostatniej taśmy Krappa Samuela Becketta
• Kostiumy i współpraca scenograficzna ― Yashi
• Światła ― A.J. Weissbard
• Dźwięk ― Peter Cerone, Jesse Ash
• Współpraca reżyserska ― Sue Jane Stoker
• Asystent reżysera ― Charles Chemin
• Reżyser techniczny ― Reinhard Bichsel
• Realizacja świateł ― Aliberto Sagretti
• Inżynier dźwięku ― Guillaume Dulac
• Kierownik sceny na trasie ― Thaiz Bozano
• Główny maszynista sceny ― Violaine Crespin
• Charakteryzacja ― Manu Halligan
• Osobisty asystent Roberta Wilsona ― Owen Laub
• Kierownik trasy ― Laura Artoni
• Produkcja ― CRT Milano
• Premiera ― 28 czerwca 2009

Projekt zrealizowany przez Change Performing Arts na zlecenie Spoleto52 Festival dei 2 Mondi i Grand Théâtre de Luxembourg.