Anioły umierają nocą

Rankiem próbuję otworzyć oczy, każdy mięsień oddzielam od siebie i szepczę, by jeszcze raz ożył… Czasami promień słońca pomaga ogrzać moją duszę. Rzucam się wtedy gwałtownie w stronę światła, tak bardzo nie chcę utonąć! Powoli wkraczam w codzienny zgiełk miasta, maszeruję potulna i nieśmiało zaglądam ci w twarz, ale ty nie zauważasz aureoli szczęścia, które mogłabym ci dać. Jestem wojowniczką ze zbyt drobnymi dłońmi, jestem dzieckiem targanym przez demony, jestem nauczycielką zamkniętą w swej kobiecości, jestem marzeniem o sobie samej, jestem… tobą, chociaż nie potrafisz się do tego przyznać. Smutno mi czasami i wesoło chwilami. Targana myślami błądzę, rozdaję paczki z marzeniami, spijam tęsknotę z płatków róż. Ogrzej mnie zziębniętą, otul dłonią, przemów słowem bez cierni. Odłożyłam swe skrzydła na bok, już zapomniałam, jak się lata. Niedługo nadejdzie, a wtedy…

• Teatr Prawdziwy 55+
• Reżyseria ― Włodzimierz Butrym
• Występują ― Maryla Biwilińska, Lidia Demkow, Krystyna Kamińska, Anna Koprowska, Marianna Pachucka, Wiesława Szwaja, Teresa Zielonka, Grażyna Zwolińska
• Muzyka ― Piotr Rogucki oraz Chris Botti, Sidsel Endresen i Bugge Wesseltoft, Diana Krall, Marilyn Monroe, Lennie Niehaus, Steve Reich, John Tavener, Tom Waits
• Produkcja ― Miejski Ośrodek Kultury i Sztuki w Bielawie
• Premiera ― 27 maja 2016