Teatr Tessenkai

Teatr Tessenkai jest jednym z najwybitniejszych i najbardziej utytułowanych zespołów tradycyjnego teatru nō w Japonii. Założony w Tokio, w 1918 roku, pierwszy oficjalny spektakl zagrał w roku 1925. Od roku 1955 zespół rezyduje na własnej scenie, w stołecznej dzielnicy Aoyama. W repertuarze grupy znalazła się większość klasycznych dramatów nō. Tessenkai znany jest przede wszystkim ze swoich twórczych poszukiwań, w tym pracy nad zapomnianymi już dramatami nō (m.in. Motomezuka, Mitsuyama, Tōgan botō) oraz wystawień utworów współczesnych (Chieko shō, Takahime – Jastrzębia księżniczka). W roku 1962 Hisao Kanze, będący filarem grupy, pracował we Francji wspólnie ze znanym aktorem i reżyserem Jean-Louis Barraultem, z którym połączyła go wieloletnia artystyczna przyjaźń. Jedne ze wspólnych warsztatów, które artyści odbyli w tokijskim teatrze Tessenkai, w roku 1977, zostały uwiecznione na taśmie filmowej. W latach 1972–1973 Tessenkai sześciokrotnie występował w Europie, używając nazwy Zeami-za (Grupy Zeamiego). Od 1999 roku w Teatrze Tessenkai odbywają się cyklicznie wykłady i prezentacje mające na celu popularyzację teatru nō. Wiele działań podejmowanych przez artystów Tessenkai, w tym przez nieżyjącego już młodszego brata Hisao Kanze, Hideo Kanze, miały poszerzać artystyczne horyzonty, umożliwić zbliżenie kultur i pomóc w wymianie idei pomiędzy różnymi tradycjami teatralnymi. Dzieło swojego ojca i stryjów kontynuuje obecnie Tetsunojō IX Kanze, kierując teatrem Tessenkai i pracując w Japonii oraz poza jej granicami.

Członkowie zespołu: Hideo Kanze, Shizuo Kanze oraz Akeo (obecnie Tetsunojō) Kanze byli pierwszymi artystami teatru nō, którzy wystąpili w Polsce. W roku 1980 pod nazwą Zeami-za, w ramach Międzynarodowych Spotkań Teatralnych, wystąpili w Warszawie, prezentując m.in. klasyczny dramat Zeamiego Hagoromo (Szata z piór). W roku 2005 aktorzy zespołu Tessenkai prowadzili warsztaty aktorskie w Akademii Teatralnej w Warszawie, zorganizowane przez Jadwigę Rodowicz-Czechowską.