Maja Komorowska
Aktorka
fot. Michał Mutor
Maja Komorowska (Maria Tyszkiewicz; ur. 1937, Polska) jest aktorką teatralną i filmową, pedagogiem, profesorem Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie, z którą jest związana od 1983 roku. W 1960 roku ukończyła Wydział Aktorski (Oddział Lalkarski) krakowskiej Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej. W 1963 roku zdała eksternistyczny egzamin aktorski. Debiutowała w 1960 roku w Teatrze Groteska w Krakowie, gdzie pracowała w sezonie 1960/61. W sezonach od 1961/62 do 1967/68 należała do zespołu Teatru 13 Rzędów w Opolu – przekształconego w 1962 roku w Teatr Laboratorium (od 1965 roku z siedzibą we Wrocławiu) – pod kierunkiem Jerzego Grotowskiego. Wystąpiła w pierwszym wariancie Akropolis oraz zagrała rolę Tarudanta w Księciu Niezłomnym. Po siedmiu latach pracy w teatrze Grotowskiego weszła do zespołu wrocławskiego Teatru Współczesnego i była jego aktorką sezonach 1968/69 i 1969/70, a później w sezonach 1970/71 i 1971/72 Teatru Polskiego we Wrocławiu. Od 1972 roku jest w zespole Teatru Współczesnego w Warszawie.
Pracowała z wieloma wybitnymi reżyserami teatralnymi: Erwinem Axerem, Maciejem Englertem, Jerzym Grotowskim, Jerzym Jarockim, Helmutem Kajzarem, Jerzym Krasowskim, Krystyną Skuszanką, Bohdanem Korzeniewskim, Krystianem Lupą, Krzysztofem Warlikowskim, oraz filmowymi: Krzysztofem Kieślowskim, Tadeuszem Konwickim, Andrzejem Wajdą, Krzysztofem Zanussim, Edwardem Żebrowskim i innymi.
Grała w takich filmach polskich i zagranicznych, jak: Życie rodzinne, Za ścianą, Bilans kwartalny, Rok spokojnego słońca, Cwał w reżyserii Zanussiego, Dekalog I w reżyserii Kieślowskiego oraz Wesele, Panny z Wilka, Katyń w reżyserii Wajdy. Stworzyła ponad trzydzieści znaczących ról w spektaklach teatru telewizji. Aktualnie gra w spektaklach: Mimo wszystko Johna Murrella w reżyserii Waldemara Śmigasiewicza w Teatrze Współczesnym oraz w Szczęśliwych dniach Becketta w reżyserii Antoniego Libery gościnnie w Teatrze Dramatycznym (premiera w 1995 roku).
Bardzo ważne są dla Niej spotkania z publicznością w wielu miastach Polski i zagranicy, na których m.in czyta wiersze wybitnych poetów. Jeździ na nie od wielu lat.
Otrzymała wiele nagród polskich i zagranicznych za wybitne kreacje aktorskie, m.in. Krzyż Wielki Orderu Odrodzenia Polski w 2011 roku na Wawelu oraz francuskie insygnia Komandora Orderu Sztuk i Literatury w 2010 roku, przyznane przez Ambasadę Francji.
Zaangażowana w sprawy społeczne, w czasach stanu wojennego pracowała w Prymasowskiej Radzie Społecznej oraz w Komitecie Pomocy Internowanym i ich Rodzinom, później w S.O.S z Jackiem Kuroniem. Dziś jest członkiem Rady Hospicjum Onkologicznego.
W 1993 roku ukazała się książka autorstwa Mai Komorowskiej 31 dni maja (Wydawnictwo Tenten), w 2004 roku Pejzaż – rozmowy Barbary Osterloff z Mają Komorowską (Oficyna Wydawnicza Errata), a w 2014 Pytania, które się nie kończą książka napisana z Tadeuszem Sobolewskim (wydana przez Mazowieckie Centrum Kultury we współpracy z Czułym Barbarzyńcą).
