Lawa. Opowieść o „Dziadach” Adama Mickiewicza

To pierwsza i jedyna filmowa adaptacja Dziadów Adama Mickiewicza – wyreżyserowana przez Tadeusza Konwickiego. Karkołomna, ale zakończona powodzeniem próba zekranizowania najważniejszego polskiego dramatu. Twórca filmu, wybitny pisarz i reżyser, pośrednio krążył wokół tematu Dziadów w poprzednich dziełach: Zaduszkach i Jak daleko stąd, jak blisko. W filmach reżyser często wykorzystywał motywy odchodzenia, komunikacji ze zmarłymi, przenikania się historii i czasów współczesnych i wplatał je w charakterystyczne dla swojej twórczości eseje autobiograficzne. Nic dziwnego, że pod koniec swojej reżyserskiej kariery Konwicki postanowił zmierzyć się właśnie z Dziadami. W Lawie. Opowieści o „Dziadach” Adama Mickiewicza szuka w utworze elementów pozwalających na wpisanie dramatu w szerszy kontekst historyczny, uzyskuje ten efekt, wplatając w tkankę filmu zdjęcia archiwalne z czasów drugiej wojny światowej, a także zdjęcia współczesnej Warszawy.

To niewątpliwie jeden z najciekawszych filmów w dorobku reżyserskim Konwickiego. Dzięki bardzo ciekawym zdjęciom Piotra Sobocińskiego, dobremu aktorstwu i zaskakującemu użyciu materiałów archiwalnych film zachował świeżość i do dziś jest znakomitym przykładem twórczej adaptacji dzieła wydawałoby się niemożliwego do przełożenia na język filmu.
Tomasz Kolankiewicz

Film prezentowany razem ze Sztuką znikania Bartosza Konopki i Piotra Rosołowskiego.

• Reżyseria — Tadeusz Konwicki
• Scenariusz — Tadeusz Konwicki na podstawie Dziadów Adama Mickiewicza
• Gatunek — dramat
• Produkcja — Polska
• Rok produkcji — 1989