Georges Banu

Georges Banu (ur. 1943, Rumunia) jest profesorem emerytowanym w katedrze teatrologii na Sorbonie (Sorbonne Nouvelle – Paris II) i honorowym przewodniczącym Międzynarodowego Stowarzyszenia Krytyków Teatralnych, a także redaktorem prowadzącym serii „Le Temps du Théâtre” wydawanej przez Actes Sud. Opublikował wiele ważnych prac poświęconych europejskim reżyserom, zwłaszcza Peterowi Brookowi, Michaelowi Grüberowi, Giorgiowi Strehlerowi, Antoine’owi Vitezowi, Ariane Mnouchkine. Jest autorem trylogii o teatrze i malarstwie: Le Rideau (1997), L’Homme de dos (2000) i Nocturnes (2005), oraz cyklu, na który składają się: La Nuit (2004), L’Oubli (2005), Le Repos (2009). Najbardziej znane prace Banu to: Le Rouge et l’or, une poétique du théâtre à l’italienne (1989), Notre théâtre – la Cerisaie (1999), L’Acteur qui ne revient pas (1986), La Scène surveillée, Miniatures théoriques (2008), Amour et désamour du théâtre (2013) oraz antologia Shakespeare, le monde est une scène (2009). Opublikował również dzieło zbiorowe L’Enfant qui meurt (2010), Les Voyages du comédien (2012), a ostatnio również L’Inaccompli ou le défi du théâtre (2016) oraz Tchekhov (2016). Trzykrotnie otrzymał nagrodę za najlepszą francuską książkę o teatrze. Jego teksty zostały przetłumaczone na języki: włoski, niemiecki, hiszpański, rosyjski, rumuński, węgierski, słowacki i polski (Peter Brook. Ku teatrowi pierwszemu). Wyreżyserował dwa filmy (jeden poświęcony Szekspirowi, drugi Czechowowi), nagrodzone przez UNESCO. Redaktor wydań specjalnych: Théâtre et opéra: une mémoire imaginaire (1990), Le Théâtre testamentaire (1991), Le Théâtre de la nature (1992), L’Est désorienté (2000), Le Corps travesti (2007), Extérieur cinéma (2009). Współpracował przy spektaklach Luca Bondy’ego, Yanisa Kokkosa, Krzysztofa Warlikowskiego oraz Patrice’a Chéreau, a ostatnio także z Thomasem Ostermeirem i Krystianem Lupą nad ich spektaklami pokazanymi we Francji. Otrzymał tytuł doktora honoris causa wielu europejskich uczelni. W 2014 roku Akademia Francuska przyznała mu Grand Prix Frankofonii. Jest prezydentem Europejskiej Nagrody Teatralnej.

Banu jest autorem notatek, na podstawie których powstała pierwsza wersja tekstu Performer Jerzego Grotowskiego oraz eseju o przyjaźni Grotowskiego z Peterem Brookiem Razem z Grzegorzem Ziółkowskim przygotował wybór tekstów Brooka, zebranych w tomie Teatr jest tylko formą. O Jerzym Grotowskim (wyd. pol. 2007, wyd. ang. 2009, wyd. franc. 2009, które autor poprzedził swoim wstępem). Otrzymał medal Zasłużony Kulturze Gloria Artis przyznawanego przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w Polsce.