Zdrojowy Teatr Animacji w Jeleniej Górze
Zespół
fot. Marcin Oliva Soto
Zdrojowy Teatr Animacji w Jeleniej Górze założył wrocławski aktor, Andrzej Dziedziul. Powstał jako Scena Lalkowa przy Jeleniogórskim Towarzystwie Społeczno-Kulturalnym. Zajmował wtedy dwa pokoje w budynku przy ul. Drzymały, a spektakle grano w cieplickiej „Gencjanie” oraz podczas wyjazdów do najmłodszych widzów, którzy często przedtem w ogóle nie widzieli żadnego teatru. Pierwszą premierą nowej sceny była baśń według Jana Christiana Andersena Kto się boi królowej śniegu. Momentem przełomowym w życiu teatru było otrzymanie własnej sceny, czyli Teatru Zdrojowego w Cieplicach w 2000 roku. Od tego czasu placówka przejęła funkcję organizatora życia kulturalnego w uzdrowisku, m.in. imprez: Wiosny Cieplickiej, letnich koncertów promenadowych w parku, sierpniowego Festiwalu Polskich Teatrów Ulicznych. W 2001 roku Jeleniogórski Teatr Animacji (stara nazwa Sceny Animacji) obchodził swoje dwudziestopięciolecie, a 1 stycznia 2002 roku Jeleniogórski Teatr Animacji został połączony z Teatrem im. Cypriana K. Norwida i działał jako Scena Animacji Teatru Jeleniogórskiego, zachowując charakter teatru lalkowego. Powstało w tym czasie kilkanaście premier kierowanych do młodszej publiczności: Mała syrenka, Potęga teatru, czyli Muminki lub Porwanie kaczątek. Dla widzów dorosłych Scena Animacji przygotowała spektakle z klasyki literatury: Dekameron oraz Gargantua i Pantagruel w reżyserii Petra Nosálka. Ten pierwszy został uznany za najlepszy spektakl roku przez publiczność jeleniogórską i uhonorowany główną nagrodą Srebrnego Kluczyka w 2006 roku. Od 1 stycznia 2009 roku po rozdzieleniu Teatru Jeleniogórskiego Scena Animacji funkcjonuje samodzielnie jako Zdrojowy Teatr Animacji.
